Uçak, trenden sonra en sevdiğim ikinci yolculuk vasıtası. Gerçi yolculuklar bir A noktasından B noktasına gitmek değil sadece benim için. Onun için vasıta kelimesi belki biraz hafif kalır.
İstanbul’a her gittiğimde aklıma gelen ama yapmaya bir türlü fırsat bulamadığım o şeyi yapmak için bir arkadaşımla beraber çıktık yola. Amaç ‘uçak fotoğrafı çekmek’ 🙂
Yola çıkıyoruz! Önce plan..
Yola çıkmadan şöyle bir baktım Google’da, öyle kayda değer bir bilgi yok en iyi nerede fotoğraf çekileceğiyle ilgili. Biz de www.flightradar24.com sitesinden uçakların o gün hangi piste ineceğini öğrenerek Florya tesisleri yakınlarına kadar gittik.
Bu arada bu siteye daha önce girmediyseniz bir bakın. Şu an dünya üzerinde hangi uçak nerede, hangi noktadan hangi noktaya gidiyor eşzamanlı görebileceğiniz bir site. Ben ilk keşfettiğimde çok heyecanlanmıştım. Arada bir, üzerimden uçak geçince nereye gittiğini merak edersem girip bakıyorum 🙂
Yol Tarifi
Metrobüs ile Küçükçekmece durağında iniyorsunuz. İnince metrobüsün gidiş istikametinin sol tarafından çıkıp köprünün altına doğru 200 m yürüyorsunuz. Oradaki duraktan BN1 ya da BN2 numaralı otobüslere bindikten sonra Florya Sosyal Tesisler durağında iniyorsunuz. Hemen üst yola geçip, oradan da Eski Havalimanı caddesine ışıklardan geçiyorsunuz. Uçaklar genellikle bu piste iniyor. Nadiren de diğer pisti kullanıyorlar iniş için.
Neyse, Florya yakınlarında indikten sonra biraz dolaşarak Atatürk Havalimanı’nın sınır noktasına kadar vardık. Askeri Bölge tabelalarını görünce daha fazla ilerlemedik ve hemen kamera ve ses kayıt cihazı tesisatımızı kurduk, başladık beklemeye. İlk uçağımız iki dakika sonra geldi ve ondan sonra her iki dakikada bir inmeye devam ettiler. Yani doğru açıyı bulabilmek için bolca vaktimiz oldu. Bir de selfi yapalım, bu sefer Emirates geliyor onu da alalım derken bir saat olmuştu.
Aksiyon başlıyor!
Tam gelen büyük bir uçağa odaklanmışken bir polisin bize doğru koştuğunu gördük. Gelir gelmez kameramızı, tripodumuzu ve ses kayıt cihazımızı aldı elimizden. O sıra şöyle bir diyalog geçti:
- Ne işiniz var burada ? Buranın askeri bölge olduğunu bilmiyor musunuz ?
- İyi de askeri bölge duvarın diğer tarafı değil mi ?
- Ben gelmesem vuracaklardı sizi..
O sırada bir ekip otosu yanaştı yanımıza. Apar topar bindirdi polis bizi. Sonra yola çıktık. Ben karakolu garantiledik bugün diye düşünürken polisin Amir’im dediği adam sessiz sakin bir yerde durdu.
- Ne işiniz var sizin burda ?
- Fotoğraf çekmeye geldik.
- Ver bakayım şu makinayı.
Amir fotoğrafçı çıkıyor!
Amir makinayı alıp tüm çektiğimiz fotoğrafları inceledi.
- Bu hangi lens bakim ? 18-55.
- Bununla uçak fotoğrafı mı çekilir lan ?
- Bu fotoğraf neden bulanık ? ISO değeri 400 olur mu gündüz gözüne ? Shutter Speed’i çok düşük abi, net çıkmaz böyle!
Biz bir anlık şaşkınlık geçirdik. Sonra öğrendik ki adam fotoğrafçılık yapıyormuş hobi olarak.
Daha iyi bir yer var fotoğraf için.
Amir fotoğraflarımızı eleştirip tavsiyelerini dizerken yanındaki polis de sabıka kaydımızı kontrol etti. Siz nerede öğrencisiniz, mesleğiniz ne gibi cümlelerle devam etti sohbet. Biz artık ortam da yumuşadı bizi bırakırlar diyorduk ki amir arabayı çalıştırdı ve yola çıktı.
Bizde yeniden şimdi nereye gidiyoruz diye endişe başlamıştı ki, amir lafa girdi:
- Oradan iyi olmaz fotoğraf, sizi daha iyi bir yere bırakalım da oradan çekin! 🙂
Bizi Florya Sosyal Tesisler’e bıraktılar sonra. Teşekkür ettik, ayrıldık.
Velhasıl, unutmayacağımız bir uçak fotoğrafı anısı kaldı bize. Allah’tan fotoğraflarımızı falan silmediler ki şimdi sizlerle paylaşabiliyorum.
Buradan, fotoğraf ve uçak uğruna başını belaya soktuğum sevgili arkadaşım Huzeyfe’ye selamlar 🙂
Bir gün aynı amaçla oralara giderseniz aklınızda olsun, çevreyi kollayın, sonra siz de kendinizi ekip otosunda bulmayın.
Görüşmek üzere.
heyecanlı bir deneyim olmus burak bey
Öyle oldu Tuncay Bey 🙂